<>< Echo serca

Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak podczas buntu, w dzień kuszenia na pustyni, gdzie kusili Mnie ojcowie wasi, wystawiając na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez lat czterdzieści. Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich, toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku. Baczcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co zwie się dziś, aby ktoś z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. Jesteśmy bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną. W tym, co jest powiedziane: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych.

Hbr 3, 7-15

Rozpoczynamy podsumowanie ćwiczenia.

Na początek bardzo mocno dziękuję każdemu kto napisał do mnie w odpowiedzi lub napisał komentarz na stronie.

Dzięki Wam wyjawia nam się dużo szersze podsumowanie.

Nasze duchowe badanie echa serca, sięga dużo głębiej niż moglibyśmy przypuszczać.

Jeśli wykonałeś ćwiczenie wnikliwie, a zakładam, że tak właśnie zrobiłeś.

To zajrzałeś głęboko w swoje serce i wypisałeś najskrytsze pragnienia i marzenia.

Zapewne również ujawniły się Twoje ukryte lęki i obawy.

Niektórzy pytali czy to dobrze, że nic nie wykreślili ze swojej listy.

Inni wręcz przeciwnie zastanawiali się czy dobrze, że wykreślili wszystko.

Pierwszy bardzo ważny wniosek.

Dobrze, kiedy zapisałeś całą kartkę swoimi planami i marzeniami, a następnie w drugiej części ćwiczenia wszystko albo większość poskreślałeś.

Równie dobrze, kiedy z tej długiej listy wykreśliłeś tylko pojedyncze cele i pragnienia.

Dobrze, kiedy napisałeś tylko kilka wzniosłych celów i nic z nich nie wykreśliłeś.

Tak samo dobrze, kiedy w trzeciej części ćwiczenia wypisałeś w sumie więcej lęków i obaw niż na pierwszej kartce planów i marzeń.

Dobrze również, kiedy nie zapisałeś ani jednego zmartwienia.

Ćwiczenie nie było egzaminem z wiary czy zaufania Bogu.

Nie było też testem na zgodność Twoich celów i planów z wolą Boga.

Ćwiczenie było badaniem Twojego serca, miało na celu nakreślić obraz Twojego serca.

Masz przed sobą dwie kartki (może więcej) z wynikami badania, z obrazem Twojego serca.

Prawdziwy obraz pragnień i lęków, marzeń i obaw, celów i zwątpień.

Uświadomiłeś sobie co kryje się w głębi Twojego serca.

Ten obraz być może zmusił Cię, abyś staną w prawdzie o sobie samym.

Okazało się może, że masz więcej obaw i lęków niż pozytywnych myśli.

Możliwe, że zobaczyłeś jaki jesteś niecierpliwy.

Chcesz, aby było już teraz, w tym momencie i tylko po Twojemu.

Ujawnił się być może Twój egoizm.

Nawet jeśli nie wykonałeś ćwiczenia, to też dobrze.

To również ujawnia obraz Twojego serca.

Tylko zastanów się teraz:
Dlaczego nie podjąłeś tego wyzwania?

Nie zbywaj się najprostszym wytłumaczeniem:
Nie miałem czasu.

Za tym niby argumentem, kryje się głębsza diagnoza.

Może obawiasz się stanąć w prawdzie o sobie samym.

Nawet zwykłe:
Nie chciało mi się albo nie widziałem sensu w zapisywaniu.

Może odkryć Twoje skrywane obawy.

Boisz się, że wyjdzie na jaw prawda, która odsłoni Twoje prawdziwe oblicze.

Nie rób tego ćwiczenia, jak nie chcesz, ale przynajmniej rozważ w swoim sercu:
Dlaczego tak jest?

Z sercem zatwardziałym, z sercem zamkniętym, z sercem zbuntowanym, z fałszywym obrazem swojego serca nie zrobisz kolejnego kroku.

Nie odkryjesz woli Boga, nie poznasz właściwej drogi i pobłądzisz w swoim sercu.

Dziś wieczorem rozkrusz zatwardziałość swojego serca i otwórz się na to co Duch Święty chce dziś do Ciebie powiedzieć.

Podsumowując pierwszą część wniosków.

Jakikolwiek namalowałeś obraz swojego serca jest on dobry, bo jest Twój i jest prawdziwy.

W kolejnej części podsumowania okaże się to nad wyraz istotne.