Pokój Tobie!
W dniu wspomnienia jednego z najbardziej znanych świętych - świętego Antoniego z Padwy.
Niezwykłego prezbitera i doktora Kościoła.
Franciszkanina obdarzonego prostym i obrazowym, trafiającym prosto w serce talentem kaznodziejskim.
Patrona od zagubionych rzeczy i osób.
Rozpoczynam udostępnianie zapisków innego Antoniego – Antoniego z Gdańska.
Mojego drogiego przyjaciela.
Skromnego człowieka, którego zapiski i rysunki poruszają moje serce do głębi, tak jak tylko Słowo Boga potrafi mnie poruszyć.
Antoni mówi o sobie, że cały czas szuka.
Jeśli więc Ty, czujesz się jakoś w swoim życiu pogubiony, w tym coraz bardziej dziwnym świecie zagubiony.
To wierzę, że za wstawiennictwem Antoniego z Padwy oraz zapisków Antoniego z Gdańska odnajdziesz to, co w życiu najważniejsze.
Przeczytaj, co Antoni w kilku słowach napisał o sobie oraz jego Psalm opadającego liścia.
Na naszej stronie internetowej:
Antoni Walter – O mnie…
Psalm opadającego liścia
Napisz proszę, w komentarzu na stronie pod tym wpisem choć kilka krótkich słów (ewentualnie w odpowiedzi do mnie na ten list).
Jak mocno, czy tak samo jak mnie, tak do głębi serca poruszyły Cię te słowa Antoniego o jesieni życia?
Powiem po cichu, tak żeby Toni nie usłyszał.
Kilka Twoich ciepłych słów zachęci, Antoniego do odkopywania z jego głębokich szuflad, kolejnych skarbów.
Dodaj śmiałości Antoniemu w dzieleniu się z nami kolejnymi perełkami jego zapisków.
---
Antoni Walter
Szukam – tak najkrócej mógłbym o sobie powiedzieć. Niedawno wymyśliłem sobie nawet napis na swoim nagrobku: „Nadal szuka”.
Mój największy życiowy sukces to spotkanie Dziewczyny, która zgodziła się zostać moją żoną. Świętą Żoną. Potem wszedłem w rolę ojca, następnie dziadka i ostatecznie zostałem emerytem.
Mój przyjaciel Arek zaryzykował zaproszenie mnie na stronę BOGActwa Rozwoju. Zobaczymy, jak długo wytrzyma. Czasem napiszę tu kilka zdań lub wrzucę jakiś rysunek. Może ktoś również szukający natrafi na myśl, która pomoże mu coś zrozumieć. Także przez odrzucenie tego, z czym się nie zgadza. Często zachęcam tych, z którymi rozmawiam, żeby się ze mną nie zgadzali – w ten sposób łatwiej docierają do tego, co jest dla nich ważne.
Jeszcze jedno wyjaśnienie tytułu moich zapisków.
Niedoskończone
Uważam, że każdy mój wytwór może być poprawiony, uzupełniony lub nawet wykonany zupełnie inaczej. Jest więc w tym sensie niedokończony. Jednocześnie traktuję go jako skończony na tyle, żeby odważyć się go upublicznić. W razie czego każdy może dokończyć go po swojemu. Coraz bardziej dociera do mnie, że właściwie to ja jestem wciąż niedoskończony.
Psalmowanie
Kilka lat temu zetknąłem się z br. Piotrem Kwiatkiem OFMCap. Prowadzi on stronę AKCJA 1W1, gdzie zachęca do codziennej modlitwy jednym wybranym psalmem przez tydzień. W niedzielę przechodzi się do następnego psalmu i tak przez całą Księgę. Zaczyna się od psalmu przydzielonego przy zgłoszeniu. Na zakończenie modlitwy odmawia się „Ojcze nasz” w intencji wszystkich biorących udział w projekcie. Wszedłem w to i stąd powstał zbiór komentarzy wywołanych tekstami psalmów. Takie sobie psalmokreski pociągnięte tuszem lub słowem. Właściwie są to osobiste modlitwy zapisane podczas rannych posiedzeń. Rysunki, które się tam pojawiają, to szybkie zanotowanie chwili jako ćwiczenie modlitwy ręką.
---
NIEDOSKOŃCZONE
Psalm opadającego liścia
Pewnego jesiennego popołudnia szedłem przez park i naraz poczułem delikatne dotkniecie. Żółty liść spadł mi na kołnierz skafandra i swoim ogonkiem tak wczepił się w materiał, jakby chciał mi coś powiedzieć. Zabrałem go ze sobą i zachowałem na pamiątkę tego spotkania. Przypuszczam, że to on podyktował mi swoją opowieść.
Nadchodzi jesień czas opadać
zostawiam plany sny wspomnienia
i wszystko czego się tu trzymam
gałąź która mi była domem
radość że jako młody listek
głosiłem wiosną Twoją chwałę
pamięć tych chwil gdy z braćmi liśćmi
w deszczu i słońcu Ci śpiewałem
chcę opaść Panie w Twoje dłonie
lecz przecież tyle masz roboty
więc niech łagodny powiew tchnienia
uniesie mnie pod Twoje stopy
---
(1) Gdy Jezus dokończył wszystkich tych mów, rzekł do swoich uczniów:
(2) Wiecie, że za dwa dni jest Pascha, i Syn Człowieczy będzie wydany na ukrzyżowanie.
(3) Wówczas to zebrali się arcykapłani i starsi ludu w pałacu najwyższego kapłana, imieniem Kajfasz, (4) i odbyli naradę, żeby Jezusa podstępem ująć i zabić.
(5) Lecz mówili: Tylko nie w czasie święta, żeby nie powstało wzburzenie wśród ludu.
(6) Gdy Jezus przebywał w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, (7) podeszła do Niego kobieta z alabastrowym flakonikiem drogiego olejku i wylała Mu olejek na głowę, gdy siedział przy stole.
(8) Widząc to, uczniowie oburzali się i mówili: Po co takie marnotrawstwo?
(9) Przecież można było drogo to sprzedać i rozdać ubogim.
(10) Lecz Jezus zauważył to i rzekł do nich:
Czemu sprawiacie przykrość tej kobiecie? Spełniła dobry uczynek względem Mnie.
(11) Albowiem ubogich zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie.
(12) Wylewając ten olejek na moje ciało, na mój pogrzeb to uczyniła.
(13) Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę o tym, co uczyniła.
(14) Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów (15) i rzekł:
Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam? A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.
(16) Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
Ewangelia Mateusza 26, 1-16
Psalm 48
Księga Jozuego 23
Księga Ezechiela 34
164 dzień z 365 dni naszego wspólnego czytania Pisma Świętego w 2023 roku
Trwa jeszcze nasz konkurs na najpiękniejsze zakończenie historii o małym chłopcu budującym domek z kart i jego kochającym tacie.
Początek tej historii znajdziesz w listach z długiego łykendu lub na naszej stronie internetowej.
