Dlaczego w ogóle zaczął wołać?

Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!

Agata Skoczylas

O mnie...

28 lipca 2025

Pokój i Radość!

Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać:

Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!

Ewangelia Marka (Mk 10, 47)

Naszła mnie dziś jeszcze jedna refleksja związana z Modlitwą Jezusową, o której pisałem Ci w piątek oraz wołaniem Bartymeusza.

Dlaczego Bartymeusz w ogóle zaczął wołać jak tylko usłyszał, że to jest Jezus?

Co przepełniało Jego serce, że nie poddał się i nie ustał w wołaniu nawet jak inni ludzie go uciszali?

Wskazówkę do odpowiedź znajduję w ostatnim wersecie tej historii (Mk 10, 52)

Jezus mu rzekł:

Idź, twoja wiara cię uzdrowiła.

Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.

Mówiliśmy już, że Bartymeusz zapewne wcześniej słyszał już o Jezusie oraz o cudach i uzdrowieniach, których dokonywał.

Może słyszał również ta historię.

A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi.

Wiele przecierpiała od różnych lekarzy

i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej.

Słyszała ona o Jezusie, więc przyszła od tyłu, między tłumem, i dotknęła się Jego płaszcza.

Mówiła bowiem:

Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa.

Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości.

A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego.

Obrócił się w tłumie i zapytał: Kto się dotknął mojego płaszcza?

Odpowiedzieli Mu uczniowie:

Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz:

Kto się Mnie dotknął.

On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła.

Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę.

On zaś rzekł do niej:

Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości!

Ewangelia Marka (Mk 5, 25-34)

Słyszał może również jak ludzie, którzy usłyszeli, że Jezus jest w pobliżu nie pozostawali bierni.

Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych tam, gdzie, jak słyszeli, przebywa.

I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć.

A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.

Ewangelia Marka (Mk 6, 55-56)

Wiedział więc, że to nie był tylko jednorazowy cud, pojedyncze wydarzenie uzdrowienia.

Lecz słyszał o tym, że każdy kto się dotknął Jezusa odzyskiwał zdrowie.

Jak myślisz?

Co po usłyszeniu takich historii, zaczęło rodzić się w sercu niewidomego, żebraka, siedzącego przy drodze?