W swej udręce wołali do PANA, a On ich wybawił z ucisku.

W odpowiedzi na wczorajsze Słowo, chciałoby się powiedzieć

 

Zaśpiewajmy z radością i uwielbieniem Psalm 107

 

Lecz, że trudno wspólnie przez list zaśpiewać, to przeczytaj ten

 

Dziękczynny hymn ocalonych

 

 

Przeczytaj z uwagą każdy werset, każde zdanie.

 

Ja w tych Słowach odnajduję opis doświadczeń jakie przechodzę.

 

Sprawdź, które zdania mówią o Tobie, o Twoim życiu.

 

Zobacz jaką dostajesz radę od Boga, co robić w trudnych doświadczeniach.

 

Usłysz co uczynić, aby moc Boga się objawiła.

 

Przyjmij do serca obietnice Boga.

 

 

 

Sławcie PANA, bo jest dobry, bo Jego łaska na wieki.

Niech mówią o tym wykupieni przez PANA, których wybawił z ręki wroga

i zgromadził z dalekich krain, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.

Jedni błądzili po bezwodnej pustyni, nie znajdując drogi do zamieszkałego miasta.

Byli głodni i spragnieni; mdleli z osłabienia.

W swej udręce wołali do PANA, a On ich wybawił z ucisku.

Poprowadził ich prostą drogą, by doszli do zamieszkałego miasta.

Niech sławią PANA za Jego łaskę, za cuda wobec synów ludzkich.

Bo nasycił zgłodniałych, a łaknących napełnił dobrami.

Inni siedzieli w mroku i w cieniu śmierci, skuci nędzą jak żelazem.

Gdyż buntowali się przeciw słowom Boga, a radami Najwyższego gardzili.

Cierpieniem skruszył ich serca; osłabli, a nikt im nie pomógł.

W swej udręce wołali do PANA, a On ich wybawił z ucisku.

Wyprowadził ich z mroku i cienia śmierci, a pęta ich rozerwał.

Niech sławią PANA za Jego łaskę, za cuda wobec synów ludzkich.

Bo skruszył spiżowe bramy i połamał żelazne zawiasy.

Jeszcze inni marnieli z powodu buntu, za swe nieprawości zostali upokorzeni.

Sprzykrzył się im wszelki pokarm, zbliżyli się do bram śmierci.

W swej udręce wołali do PANA, a On ich wybawił z ucisku.

Zesłał swoje słowo, aby ich uleczyć, i ocalił ich od zagłady.

Niech sławią PANA za Jego łaskę, za cuda wobec synów ludzkich.

Niechaj złożą ofiarę uwielbienia i głoszą Jego dzieła z radością.

Inni znowu wypłynęli statkami w morze, żeglując po ogromnych wodach,

sami widzieli dzieła PANA i Jego cuda na głębiach.

Na Jego rozkaz sztorm się zerwał i podniosły się morskie bałwany.

To wznosili się ku niebu, to spadali w otchłanie; mdleli w śmiertelnej trwodze.

Zataczali się i chwiali jak pijani, a cała ich mądrość zniknęła.

W swej udręce wołali do PANA, a On ich wybawił z ucisku.

Rozkazał sztormowi, a nastała cisza, uspokoiły się fale morskie.

A oni cieszyli się, że umilkły.

I doprowadził ich do upragnionego portu.

Niech sławią PANA za Jego łaskę, za cuda wobec synów ludzkich.

Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu i niech Go chwalą w radzie starszych.

On zamienił rzeki w pustynię, a źródła wód w krainę suszy,

ziemię urodzajną w jałowy step, z powodu niegodziwości jej mieszkańców.

On zamienił pustynię w jeziora, ziemię bezwodną w zielone oazy

i tam osadził zgłodniałych.

Założyli miasto i w nim zamieszkali.

Obsiali pola, zasadzili winnice, a praca ich wydała owoc.

Pobłogosławił ich i bardzo się rozmnożyli, bydła im nie brakowało.

Potem znów zmalała ich liczba i źle im się wiodło z powodu nieszczęść i bólu.

On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożnym pustkowiu.

Lecz wspomaga nędzarza w ubóstwie i pomnaża rodziny jak stada.

Widząc to, prawi będą się cieszyć, a wszelka nieprawość zamknie usta.

Kto mądry, niech to zrozumie, aby pojął łaski PANA!

 

Psalm 107

 

 

 

Bardzo gorąco Cię pozdrawiam

 

Arek

 

Odkrywam dla Ciebie Słowo Boga w codzienności