Adwentowe REkoLACJE 

Wysłał ich po dwóch przed sobą 

do każdego miasta i miejscowości, 

dokąd sam przyjść zamierzał.

Raduj się!

 

 

Bóg jest cierpliwy dla naszych słabości i wątpliwości.

 

Jak dobry? Tak jak najlepszy Ojciec, który cierpliwie odpowiada na każde pytanie swoich dzieci.

 

Nie widzi w tym naszym dopytywaniu, upierdliwości i naprzykrzania się.

 

Tata cieszy się i raduje z tego, że Jego dzieci przychodzą do Niego, zadają Mu pytania i dopytują, że chcą z Nim rozmawiać.

 

Te rozmowy budują coraz bliższe osobiste relacje z Bogiem.

 

Kiedy wchodzisz w coraz głębszą osobistą relację z Ojcem, On daje Ci poznać coraz głębiej Siebie i odkrywa przed Tobą coraz bardziej Swoją Wolę.

 

Z takim podejściem i otwartością serca wspólnie z Kasią wstaliśmy kolejnej nocy, aby spotkać się z Jezusem.

 

Zadaliśmy Bogu jeszcze raz pytania o Jego Wolę.

 

Szczególnie pytaliśmy o wybór dalszej życiowej drogi dla Kasi.

 

W głębi serca mieliśmy na uwadze tą poprzednią odpowiedź Jezusa.

 

Pamiętaliśmy o dwóch niewidomych żebrakach, którzy po uzdrowieniu ruszyli w drogę za Jezusem, swoim Nauczycielem.

 

Na pytanie.

 

Jaka ma być dalsza życiowa droga Kasi, jaka jest Boże Twoja Wola?

 

Tym razem taką dostaliśmy odpowiedź.

 

 

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwu

 

i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.

 

Powiedział też do nich:

 

Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało;

 

proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.

 

Idźcie!

 

Oto posyłam was jak owce między wilki.

 

Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

 

Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie:

 

Pokój temu domowi.

 

Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.

 

W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę.

 

Nie przechodźcie z domu do domu.

 

Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą;

 

uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im:

 

Przybliżyło się do was królestwo Boże.

 

Lecz jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie:  

 

Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam.

 

Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże.

 

Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu.

 

Łk 10, 1-12

 

 

Wyobrażasz sobie nasze zaskoczone i zdziwione miny, kiedy przeczytaliśmy tą odpowiedź?

 

Tym razem odpowiedź już nie jest ukryta w symbolach.

 

Odpowiedź Jezusa teraz jest dość konkretna.

 

Teraz mówi nam i objawia dla nas obydwojga jaką ma dla nas misję.

 

Jezus w poprzedniej odpowiedzi potwierdził nam, że obydwoje nas uzdrowił i przywrócił nam wzrok wiary.

 

Odpowiedzieliśmy na to decydując się pójść za Jezusem, aby coraz bardziej stawać się Jego uczniami.

 

Wyznaczył nas i posyła nas we dwoje przed sobą.

 

To nie przypadek, że trafiliśmy do Ciebie.

 

Przybliżyło się do Ciebie Królestwo Boże i teraz Jezus sam chce przyjść do Ciebie.

 

Z tego powodu trudno odrzucić to wezwanie Jezusa, Wolę Boga i misję, którą nam wyznacza.

 

Gdyby to powołanie i obietnica dotyczyła tylko nas samych, byłoby łatwiej jej nie przyjąć.

 

Jednak nie o nas samych chodzi, lecz o tych, do których Jezus nas posyła.

 

Jezus posyła nas z Dobrą Nowiną o Królestwie Boga do konkretnych osób, do Ciebie.

 

Gdybyśmy odrzucili tą misję i poszli inną drogą to powiedzielibyśmy „nie” i Bogu i Tobie i tym wszystkim, do których Jezus osobiście nas posyła.

 

Niemniej jednak, człowiek jest tylko człowiekiem i to bardzo słabym, wątpiącym, z wieloma obawami.

 

Dlatego Kasia uznała, że chce jeszcze raz zapytać Boga czy to naprawdę jest jej droga życiowa, którą Bóg dla niej przewidział.

 

Wstaliśmy po raz trzeci w środku nocy.

 

Po raz trzeci zadaliśmy Bogu te same pytania.

 

Boże, jeśli to jest naprawdę Twoją Wolą to nam to po raz trzeci potwierdź.

 

Taką otrzymaliśmy od Boga odpowiedź.

 

 

I rzekł do nich:

 

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!

 

Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.

 

Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą:

 

w imię moje złe duchy będą wyrzucać,

 

nowymi językami mówić będą;

 

węże brać będą do rąk,

 

i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić.

 

Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie.

 

Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

 

Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi

 

i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

 

Mk 16, 15-20

 

 

Już bardziej wprost i konkretnie Jezus nie mógł nam odpowiedzieć.

 

Oznajmił nam jaka jest Wola Boga względem nas.

 

Jezus poprzez Słowo powiedział jaka jest nasza życiowa droga i jaką ma dla nas misję życiową.

 

To konkretne Słowo Boga przynagla mnie, abym mimo trudności, lęku o jutro, o to co ziemskie, mimo niezrozumienia bliskich, nieustannego pouczania jak powinniśmy żyć, barku stabilizacji finansowej, moich ułomności mówczych idę drogą, którą wybrał dla mnie Bóg.

 

Idę, upadam, podnoszę się i tak kilka razy dziennie, ale WYTRWAM, bo Bóg mnie o to prosi.

 

Przekonaliśmy się i przekonujemy codziennie, że prawdziwe jest to stwierdzenie.

 

Bóg nie wybiera uzdolnionych, lecz uzdalnia wybranych.

 

W tej codziennej drodze za Jezusem, każdego dnia uczy nas i Duch Święty uzdalnia do wypełnienia misji, do której nas Ojciec posyła.

 

 

---

 

 

355 dzień z 365 dni naszego wspólnego czytania Pisma Świętego w 2023 roku  

 

 

(33)  Wtedy Piłat powtórnie wszedł do pretorium, a przywoławszy Jezusa, rzekł do Niego: Czy ty jesteś Królem żydowskim?

 

(34)  Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?

 

(35)  Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród twój i arcykapłani wydali mi ciebie.

 

Co uczyniłeś?

 

(36)  Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata.

 

Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom.

 

Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.

 

(37)  Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem?

 

Odpowiedział Jezus: Tak, jestem królem.

 

Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie.

 

Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.

 

(38)  Rzekł do Niego Piłat: Cóż to jest prawda?

 

To powiedziawszy, wyszedł ponownie do Żydów i rzekł do nich: Ja nie znajduję w nim żadnej winy.

 

(39)  Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego [więźnia].

 

Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla żydowskiego?

 

(40)  Oni zaś powtórnie zawołali: Nie tego, lecz Barabasza! A Barabasz był rozbójnikiem.

 

Ewangelia Jana 18, 33-40

 

 

Apokalipsa św. Jana 21

 

1 Księga Machabejska 16

 

Księga Judyty 5

 

 

 

Tam gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga tam Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech ta obietnica Boga spełnia się w Twoim życiu każdego dnia.

 

Niech Cię Bóg uzdrawia na duszy i ciele, niech czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu, niech otwiera Twoje oczy i serce na znaki.

 

Pokój Tobie!

Kasiarki

 

czyli Kasia i Arek towarzyszący Ci w Twojej codziennej drodze pogłębiania osobistych relacji z Bogiem