Oni niewierzący, wierzą, że nie wierzą, a my wierzący, wierzymy, że naprawdę wierzymy.

Pokój i Radość!

 

 

Poruszyliśmy i rozważamy temat wiary.

 

Temat bardzo ważny i istotny dla życia każdego z nas, a jednocześnie tak szeroki i głęboki jak sam Bóg, w którego wierzymy.

 

Nie sposób go objąć ludzkim rozumem, co dopiero w pełni wyrazić ludzkimi słowami.

 

Można pójść w ogólniki i banały albo w wielką teologię.

 

Pierwsze nic nie wnosi w codzienne życia, a drugie jest niezrozumiałe dla zwykłego człowieka.

 

Stąd biorą się trudności z wiarą i odchodzenie od Boga.

 

Nie widzimy związku z naszym życiem, troskami i wyzwaniami dnia codziennego.

 

Tym bardziej nie dostrzegamy przyczyny wielu życiowych wydarzeń i doświadczeń, ani tych dobrych ani tych trudnych w sferze duchowej.

 

Tym bardziej nie upatrujemy rozwiązania naszych problemów w wierze i w Bogu.

 

 

Nie ma na świecie ani jednego człowieka niewierzącego.

 

Ateiści i im podobnie myślący, uważają, że nie wierzą.

 

Odrzucają Boga, jedynego prawdziwego, ale to nie znaczy, że w nic nie wierzą.

 

Myślą, że nie wierzą, a tak naprawdę wierzą w całą masę bożków.

 

Niestety każdy z nas, my wszyscy z tymi bożkami mierzymy się każdego dnia.

 

Oni niewierzący, wierzą, że nie wierzą, a my wierzący, wierzymy, że naprawdę wierzymy.

 

Taki to paradoks wiary.

 

 

Wiara nierozerwalnie związana jest z naszymi osobistymi decyzjami i życiowymi wyborami.

 

Każdego dnia świadomie lub nieświadomie wybieramy komu i w co uwierzymy, czemu damy wiarę, co wybierzemy, a co odrzucimy.

 

Już na samym poziomie wiadomości i informacji.

 

A tych przez internet, telewizję, osobiste rozmowy docierają do na tysiące każdego dnia.

 

Słyszałem, że w XIX wieku, czyli nieco ponad sto lat temu.

 

Do przeciętnego człowieka przez całe życie docierała taka liczba różnych wiadomości z jaką dziś możemy się zetknąć w ciągu jednego dnia.

 

Ile w tej kakofonii informacji z jaką mamy dziś styczność jest wiadomości przekręconych, nieprawdziwych lub całkowicie fałszywych?

 

Jeśli dodamy do tego różne, a często całkowicie sprzeczne ze sobą nie tylko opinie, ale nawet prezentowane wyniki badań naukowych.

 

Jak również nieustannie zmieniające się poglądy i wnioski tak zwanych ekspertów.

 

To nie sposób się w tym nie pogubić i dojść do wniosku, że nie ma żadnej obiektywnej prawdy.

 

Bo nikt z nas nie jest w stanie wszystkiego sprawdzić i zweryfikować.

 

Dlatego tym bardziej dziś, w obecnych czasach i w dzisiejszym świecie, tak bardzo ważna jest wiara.

 

W co wierzymy?

 

Wiara nierozerwalnie łączy się również z prawdą.

 

Komu więc i czemu dajemy wiarę?

 

Nie chodzi tylko o te teologiczne prawdy wiary.

 

Ale czemu dajemy wiarę, jakiej prawdzie wierzymy na co dzień.

 

A to nierozerwalnie związane jest z koniecznością wyboru.

 

W co wierzę?

 

Co wybieram?

 

Kogo słucham?

 

Gdzie leży prawda?

 

Czemu daję wiarę?

 

Co jest prawdziwe?

 

Na czym, na kim, na jakiej prawdzie mam opierać i budować moje życie?

 

Samo życie jest również kwestią wiary.

 

Czy wierzę w życie wieczne?

 

Czy wierzę, że ludzkie życie kończy się wraz z fizyczną śmiercią ciała?

 

W jakie życie wierzę?

 

Czy to, w jakie życie wierzę, ma swoje odzwierciedlenie w moich codziennych decyzjach?

 

 

Czy droga życiowa, którą wybieram i idę świadczy o tym, że ważniejsze od doczesności jest moje życie wieczne z Bogiem?

 

 

Jezus powiedział.

 

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.

 

J 14, 6

 

 

Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem.

 

Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie.

 

Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.

 

Wierzysz w to?

 

J 11, 25-26

 

 

A Ty, jakie jeszcze zadajesz sobie pytania dotyczące wiary?

 

 

 

Niech Bóg Ojciec przez to dozna chwały,

że Ty staniesz się osobistym uczniem Jezusa

i owoc obfity przyniesiesz.

(por. J 15, 8)

 

 

Pokój Tobie!

Arek