Wzruszył się głęboko

Pokój i Radość!

Idziemy Słowo dalej.

A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko

Łk 15, 20

To jedno greckie słowo, które w Biblii Tysiąclecia jest przetłumaczone opisowo jako wzruszył się głęboko oznacza również litować się, czuć litość, współczuć.

To nie jest jakieś płytkie uczucie, ckliwe wzruszenie, czy tylko współczucie wyrażone słowami.

Ojciec, zobaczył syna, poznał go i został poruszony wewnątrz do samej głębi swoich wnętrzności.

Odczul tak głębokie współczucie, że aż poruszony został do najgłębszych trzewi.

Na widok syna wzruszył się do głębi i ulitował się nad nim.

Co ciekawe, to słowo pojawia się tylko 12 razy w Ewangeliach i tylko w opisie odczucia Jezusa lub gdy używa go Jezus w przypowieściach.

Czyżby człowiek nie był w stanie tak głęboko się wzruszyć, odczuć tak głębokiej litości?

Coś w tym może być.

Słowo to pojawia się w przypowieści o nielitościwym dłużniku (Mt 18, 23-27)

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami.

Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.

Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.

Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”.

Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów.

Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” 

Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”.

On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.

Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili.

Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.

Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu:

„Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.

Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?”  

I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu.

Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.

Czy naprawdę tak głębokie wzruszenie, tak ogromną litość i bezgraniczne miłosierdzie jest w stanie okazać tylko Bóg Ojciec?

Jak Ty uważasz?

Czekam na Twoją odpowiedź. Napisz w komentarzu.

---

Jeśli nie uczestniczyłeś wcześniej w naszych RE(ko)LACJACH z Miłosiernym Ojcem, to nic straconego.

Wejdź na naszą internetową STREFĘ BOGActwa Rozwoju i odbierz dostęp do RE(ko)LACJI.

W STREFIE BOGA znajdziesz wszystkie wcześniejsze rozważania.

Niech Bóg Ojciec przez to dozna chwały,

że Ty staniesz się osobistym uczniem Jezusa

i owoc obfity przyniesiesz.

(por. J 15, 8)

Pokój Tobie!

Arek

Napisz słowo od siebie. Włącz się w rozmowę.

Przeczytaj pozostałe Boże listy

Wszelkie prawa zastrzeżone © 2013-2025 - FUNDACJA BOGActwo Rozwoju

Chrześcijańska Fundacja Rozwoju Osobistego i Duchowego