Czujesz czasem jakby świat chciał Cię ukamienować?

Pokój Tobie!

 

 

Do głębi poruszyła mnie Liturgia Słowa z dzisiejszej Mszy.

 

Czuje potrzebę podzielenia się z Tobą kilkoma refleksjami jakie w moim sercu wzbudziło Słowo Boga.

 

Mam przekonanie, że to Słowo mówi również o Tobie.

 

Przeczytaj i sprawdź, czy Słowo mówi dziś o Tobie.

 

 

Pierwsze czytanie z Dziejów Apostolskich.

 

To część opisu działalności Ewangelizacyjnej Św. Pawła, jego pierwszej wyprawy misyjnej.

 

Można by się spodziewać, że skoro Paweł idzie zanieść Dobrą Nowinę do ludzi, to czeka go radosne przywitanie i wdzięczność.

 

Tymczasem…

 

 

Do Listry nadeszli żydzi z Antiochii i z Ikonium.

 

Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje.

 

Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.

 

W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii,

 

Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego.

 

Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.

 

Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii.

 

Nauczali w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.

 

Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary.

 

I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

 

Dz 14, 19-28

 

 

Czujesz się niekiedy jak Paweł, którego ukamienowali?

 

Odczuwasz jakby kamienowali Cię w pracy, w domu, obcy i bliscy?

 

Kamienowany przez trudności, przeciwności, choroby, cierpienia, niezrozumienie przez innych, odrzucenie, samotność, brak miłości, radości i pokoju?

 

Czy po takich trudnych doświadczeniach czujesz jakbyś faktycznie był nie żywy?

 

Wykończony fizycznie, martwy psychicznie i duchowo?

 

Przecież robisz tak dużo dobrego w swoim życiu, a świat odpłaca Ci ukamieniowaniem.

 

Tak było za czasów Pawła, jest dzisiaj i będzie jutro.

 

 

Jednak Dobra Nowina na dziś jest taka, że to nie jest koniec tej historii.

 

Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się

 

To zdanie dziś poruszyło mnie najmocniej do samej głębi serca.

 

Paweł prawdziwie musiał być porządnie zmaltretowany, jeśli ten cały tłum uznał, że on nie żyje.

 

Podniósł się, powstał – to słowo, którego również Jezus używa, kiedy opowiada uczniom o swoim powstaniu z martwych.

 

Paweł uznany przez wszystkich za nie żywego, podnosi się.

 

Jednak nie samo powstanie Pawła mnie najbardziej poruszyło.

 

A to, w jakich okolicznościach Paweł powstaje?

 

Zwróć uwagę, kiedy się podnosi.

 

Paweł podnosi się, powstaje, kiedy otoczyli go uczniowie.

 

 

To jest ta bardzo Dobra Nowina na dziś dla Ciebie.

 

Jeśli jesteś tak zmaltretowany przez życie, że czujesz jakbyś już nie żył.

 

To dziś na Eucharystii w intencji całej naszej Społeczności, w gronie uczniów Jezusa, otaczaliśmy również Ciebie naszą modlitwą.

 

Ufam i mam głęboką nadzieję, że ta nasza dzisiejsza wspólna modlitwa przyczyni się do Twojego powstania do życia w pełni.

 

 

 

Druga rzecz, która mnie równie mocno poruszyła.

 

Paweł po tym jak niemal umarł po ukamienowaniu, podnosi się i idzie dalej głosić Ewangelię.

 

Kamienują go w jednym mieście, to idzie do drugiego, aby pozyskiwać kolejnych uczniów Jezusa.

 

Nie zraża się, nie poddaje, nie rezygnuje nawet w obliczu śmierci.

 

Skąd ma tak wielką moc, nieustępliwość, odwagę?

 

Paweł wykonuje dzieło, do którego został powołany i wyznaczony przez samego Jezusa.

 

Człowieka wykonującego dzieło, do którego powołał Jezus, nie zatrzymają żadne trudności, przeciwności czy nawet ukamienowanie i otarcie się o śmierć.

 

 

Czy Ty znasz dzieło, do którego Jezus powołuje osobiście Ciebie?

 

Jakie dzieło wyznacza Tobie Jezus abyś wykonał w swoim życiu?

 

Jeśli jeszcze nie, to czy chciałbyś odkryć do czego powołuje Cię Jezus?

 

 

 

Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary.

 

I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

 

 

Te dwa ostatnie zdania z dzisiejszego pierwszego czytania wzywają mnie do działania.

 

Zbierzmy i my również naszą Społeczność.

 

Opowiedzmy sobie nawzajem jak wiele Bóg zdziałał w naszym życiu.

 

 

Proponuję spotkanie online na żywo 30 maja wieczorem.

 

Jak Tobie pasuje ten termin?

 

 

 

 

Psalm i Ewangelia poruszyły mnie równie mocno.

 

 

Psalm 145, 10-13.21

 

REFREN: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

 

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła

i niech Cię błogosławią Twoi święci.

Niech mówią o chwale Twojego królestwa

i niech głoszą Twoją potęgę.

 

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

 

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach

i we wszystkich dziełach swoich święty.

Niech usta moje głoszą chwałę Pana,

a Jego święte imię niech wielbi wszystko, co żyje.

 

 

 

Ewangelia

 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

 

„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam.

 

Nie tak jak daje świat, Ja wam daję.

 

Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka.

 

Słyszeliście, że wam powiedziałem:

 

Odchodzę i przyjdę znów do was.

 

Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

 

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.

 

Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata.

 

Nie ma on jednak nic swego we Mnie.

 

Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał”.

 

J 14,27-31a

 

 

Pokój Tobie!

 

Niech się nie trwoży ani nie lęka serce Twoje.

 

 

 

(1) Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę, prosili o ukazanie im znaku z nieba.

 

(2) Lecz On im odpowiedział: Wieczorem mówicie: „[Będzie] piękna pogoda, bo niebo się czerwieni”;

 

(3) rano zaś: „Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest zasępione”.

 

Wygląd nieba umiecie rozpoznawać, a znaków czasu nie potraficie?

 

(4) Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza.

 

A zostawiwszy ich, odszedł.

 

(5) Przeprawiając się na drugi brzeg, uczniowie zapomnieli wziąć z sobą chleba.

 

(6) Jezus rzekł do nich: Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!

 

(7) Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili: Nie zabraliśmy chleba.

 

(8) Jezus, poznawszy to, rzekł: Ludzie małej wiary, czemu rozprawiacie między sobą o tym, że nie zabraliście chleba?

 

(9) Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy, i ile zebraliście koszów?

 

(10) Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące, i ile koszów zebraliście?

 

(11) Jak to, nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?

 

(12) Wówczas pojęli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.

 

Ewangelia Mateusza 16, 1-12

 

 

Psalm 34

 

Księga Powtórzonego Prawa 12

 

Księga Przysłów 29

 

 

129 z 365 dni ze Słowem Boga w codzienności

 

 

Tam gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga tam Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech ta obietnica Boga spełnia się w Twoim życiu każdego dnia.

 

Arek