Pokój i Radość!
We wczorajszym liście przytoczyłem Ci modlitwę Azariasza.
Ufam, że z wiarą pomodliłeś się tą modlitwą.
Jak czytamy w tym fragmencie Dziejów Apostolskich, który wspólnie zgłębiamy.
O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu.
Dziś wspólnie pomódlmy się śpiewając hymn uwielbienia Bogu zwanym Kantykiem trzech młodzieńców.
Efekt modlitwy Pawła i Sylasa śpiewających hymny Bogu był przecudownie niezwykły (Dz 16, 26)
Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia.
Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany.
Ziemia jest dla mnie w Piśmie Świętym symbolem tej żyznej ziemi serca, w którą Bóg zasiewa swoje Ziarno Słowa.
Dlatego za każdym razem, kiedy czytam w Biblii słowo ziemia, od razu wstawiam w to miejsce słowo serce.
Nie zawsze zdanie z sercem zamiast ziemi ma sens.
Jednak w tym wypadku historia ta nabiera sensu dużo głębszego i odkrywamy jej nowy wymiar.
Po modlitwie i wychwalaniu Boga hymnami nagle serce człowieka doznaje silnego poruszenia, zostaje do głębi wstrząśnięte.
Fundamenty więzienia, które zniewala serce człowieka trzęsą się, a mury rozpadają.
Drzwi do serca otwierają się, aby mógł wejść Król Chwały.
Kto jest tym Królem Chwały?
Jak wyśpiewujemy w przepięknym Psalmie 24.
Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził i utwierdził ponad rzekami.
Kto wstąpi na górę Pana, kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek o rękach nieskalanych i o czystym sercu, który nie skłonił swej duszy ku marnościom i nie przysięgał fałszywie.
Taki otrzyma błogosławieństwo od Pana i zapłatę od Boga, Zbawiciela swego.
Takie jest pokolenie tych, co Go szukają, co szukają oblicza Boga Jakubowego.
Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały.
Któż jest tym Królem chwały?
Pan, dzielny i potężny, Pan, potężny w boju.
Bramy, podnieście swe szczyty i unieście się, prastare podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały!
Któż jest tym Królem chwały?
To Pan Zastępów: On sam Królem chwały.
Do Boga należy Twoje serce i wszystko co je napełnia.
Oddaj teraz Bogu wszystko, co jest w Twoim sercu.
Nie tylko to, co dobre i piękne.
Oddaj również, a może nawet przede wszystkim to, co kryje się w swoim sercu złego, grzesznego, słabego, zniewalającego, trzymającego Cię w niewoli i ciemności.
Oddaj to, wychwalając Boga tym hymnem uwielbienia.
Niech Twoje serce zostanie silnie wstrząśnięte.
Niech legnie w gruzach więzienie, które Cię zniewala.
Niech rozerwą się kajdany zła.
Niech ten ogień trudów, przeciwności i cierpienia, który Cię ogarnia pomimo, że jesteś w jego samym środku nie dotykał Cię i nie spalił.
Niech Twoje serce otworzy się na oścież, aby mógł dziś, teraz w głębie Twojego serca wkroczyć Król Chwały, Pan Bóg, Jezus Chrystus.
Wtedy ci trzej jakby jednym głosem wysławiali, chwalili i błogosławili Boga, mówiąc w piecu:
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców - pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione niech będzie Twoje imię pełne chwały i świętości - chwalebne i wywyższone na wieki.
Błogosławiony jesteś w przybytku świętej Twojej chwały - chwalony, sławiony przez wieki ponad wszystko.
Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa - chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, co na Cherubach zasiadasz - pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba - pełen chwały i sławny na wieki.
Wszystkie Pańskie dzieła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Aniołowie Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Niebiosa, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wszystkie wody ponad niebem, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wszystkie potęgi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Słońce i księżycu, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Gwiazdy nieba, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Deszcze i rosy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wszystkie wichry niebieskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Ogniu i żarze, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Chłodzie i upale, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Rosy i szrony, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Mrozy i zimna, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Lody i śniegi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Dnie i noce, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Światło i ciemności, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Błyskawice i chmury, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Niech ziemia błogosławi Pana, niech Go chwali i wywyższa na wieki!
Góry i pagórki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wszystkie rośliny ziemi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Źródła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Morza i rzeki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wieloryby i stworzenia morskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Wszelkie ptaki podniebne, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Zwierzęta dzikie i trzody, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Synowie ludzcy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Izraelu, błogosław Pana, chwal i wywyższaj Go na wieki!
Kapłani Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Słudzy Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Duchy i dusze sprawiedliwych, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Święci i pokornego serca, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!
Chananiaszu, Azariaszu, Miszaelu, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki, bo wybawił nas z Otchłani i z mocy śmierci ocalił nas, wyrwał nas spośród buchającego żarem ognia.
Wychwalajcie Pana, bo łaskawy, bo Jego łaska na wieki.
Wszyscy bogobojni, błogosławcie Pana, Boga bogów, chwalcie i wysławiajcie, bo na wieki Jego łaskawość.
Księga Daniela 3, 51-90
Trzęsienie ziemi, ani ogień, który nie spala, to nie są największe cuda, które dzieją się w tych Biblijnych historiach.
Jest tu coś o wiele, wiele bardziej niezwykłego i cudownego.
Ale to, co jest tym największym cudem, który Bóg poprzez te wydarzenia chce nam pokazać, zgłębiać i odkrywać będziemy w przyszłym tygodniu.
Napisz mi, jak Ty uważasz.
Co w tych historiach jest największym cudem?
---
Skorzystaj z pełnej puli trzech dzieł związanych ze Słowem Boga, które przygotowaliśmy na nowy rok.
---
|
Tam gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga tam Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda. (por. Dz 4, 29-31)
Niech ta obietnica Boga spełnia się w Twoim życiu każdego dnia.
Niech Cię Bóg uzdrawia na duszy i ciele, niech czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu, niech otwiera Twoje oczy i serce na znaki.
Pokój Tobie! Arek |
Napisz słowo od siebie. Włącz się w rozmowę.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2013-2024 - FUNDACJA BOGActwo Rozwoju
Chrześcijańska Fundacja Rozwoju Osobistego i Duchowego