Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo,
i czemu jęczysz we mnie?
Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać:
Zbawienie mego oblicza i mojego Boga.
(Ps 43,5).
Dlaczego smucisz się duszo moja
czemu kulisz się we mnie
dlaczego nie chcesz ufać
to tylko legion czarnych myśli
próbuje spokój ci zagłuszać
uwierz że jesteś nieśmiertelna
zwiotczałe ciało wzrok przymglony
otępiałe ucho
dla ciebie przecież nic nie znaczą
nie ma przed tobą żadnych granic
więc wstań
zaśpiewaj psalmem Bogu
wznieś się jak ptak hen pod niebiosa
śpiewaj graj
i tańcz moja duszo
i przekaż mi radość z nieba
żebym i ja się ruszył
Napisz słowo od siebie. Włącz się w rozmowę.
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2013-2025 - FUNDACJA BOGActwo Rozwoju
Chrześcijańska Fundacja Rozwoju Osobistego i Duchowego