Przypadek? Nie sądzę, To prowadzenie Ducha Świętego.
Pokój i Radość!
Wczorajsze rozważenia OSOBISTYCH RE(ko)LACJI z Miłosiernym Ojcem zakończyliśmy zadaniem.
Trudnym zadaniem.
Bo łatwo jest to powiedzieć, ale o wiele trudniej jest to zrobić.
Być może zadajesz sobie teraz pytania i zastanawiasz się.
Jak mam wejść w siebie, w swoją duszę?
Jak mam zajrzeć w głąb swojego serca?
Jak oświecić te najciemniejsze zakamarki swojego serca i duszy?
Doszliśmy w naszych rozważaniach do wniosku, że jest to kluczowe zdanie tej przypowieści (Łk 15, 17)
Do siebie zaś przyszedłszy powiedział
Inaczej mówiąc
Wtedy zastanowił się i rzekł
To jest moment zwrotny dla tego młodszego syna.
Punkt przełomowy w historii zagubionego człowieka.
Do jakich wniosków doszedł w tym momencie, kiedy przyszedł do siebie i zastanowił się nad swoim życiem.
Zastanowił się nad sobą i stwierdził:
Tylu najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja ginę tu z głodu.
Wstanę i pójdę do mojego ojca i powiem mu:
Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie.
Już nie jestem godny nazywać się twoim synem.
Uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników.
Łk 15, 17-19
Dziś w tym świecie coraz bardziej pogrążającym się w ciemności nietrudno się zagubić.
Zły duch swoimi kłamstwami kwestionuje najgłębsze prawdy i ogrom ludzi się na te oszustwa nabiera.
Coraz trudniej przebić się przez te ciemności, smutki i lęki opanowujące nasze serca.
Jak zatem wejść w głąb swojego serca, aby oświecić te ciemności?
Aby odkryć i zobaczyć całą prawdę o sobie, o swoich słabościach i o swoim grzechu?
Aby wymieść z serca te wszystkie śmieci pochodzące od złego ducha?
Jak oczyścić swoje serce z tego brudu, z tych kłamstw, smutków i lęków ograniczających naszą wolność?
Jak odnaleźć siebie samego, swoją głęboką tożsamość i godność dziecka Boga Ojca?
Jak odnaleźć to wszystko co dobrego, wartościowego i pięknego zagubiliśmy?
Nie przypadkiem w tym czasie doszliśmy w naszych rozważaniach do tego przełomowego momentu.
Do tego punktu zwrotnego w historii pogubionego człowieka.
Zbliżamy się do Uroczystości Zesłanie Ducha Świętego.
Co jest tym światłem, który ma oświecić nasze serca i rozjaśnić panujące w nim ciemności?
Duch człowieka jest lampą PANA, jej światło dociera do tajemnic wnętrza.
Prz 20, 27
Duch Święty jest tym Światłem, które rozświetli ciemności Twojego serca.
Bez Ducha Świętego nie jesteś w stanie rozświecić ciemności serca.
Bez Ducha Świętego nie dojdziesz do tej głębokiej prawdy, do której doszedł młodszy syn z przypowieści.
Jaka jest ta prawda?
Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie.
Przez te ciemności, które z tego świata przedostają się do Twojego serca.
Przez to kłamstwo złego ducha nie masz światła nie widzisz prawdy o sobie.
Już samo wejście w siebie i dotarcie do serca stanowi nie lada wyzwanie.
Nie mówiąc już o głębi swojego serca, gdzie odnajdziesz Ojca i tą zagubioną relację z Bogiem.
Głębia serca jest tym miejscem osobistego spotykania z Bogiem.
Zły duch nie chce dopuścić do tego Twojego spotkania z Bogiem.
Dlatego nieustannie stawia różne przeszkody, zwodzi i piętrzy trudności żebyś nie dotarł do głębi serca.
Żebyś nie odnalazł siebie, nie odnalazł Ojca, nie odnalazł tej pięknej pełnej miłości relacji z Bogiem.
Co w takiej sytuacji możesz zrobić?
Kiedy już doszliśmy do tego przełomowego momentu w życiu.
Teraz kiedy niezbędne jest wejść w siebie, w swoje serce.
Co możesz zrobić?
Napisz mi jakie Ty dziś znajdujesz rozwiązanie?
Co Ty sam możesz zrobić, aby podjąć się tego trudnego wyzwania?
Jutro, ja Tobie napiszę jakie jest moje rozwiązanie.
Jak ja mogę Tobie pomóc w Twojej osobistej drodze do głębi serca.
Niech Bóg Ojciec przez to dozna chwały,
że Ty staniesz się osobistym uczniem Jezusa
i owoc obfity przyniesiesz.
(por. J 15, 8)
Pokój Tobie!
Arek
Napisz słowo od siebie. Włącz się w rozmowę.
Przeczytaj pozostałe Boże listy
Wszelkie prawa zastrzeżone © 2013-2024 - FUNDACJA BOGActwo Rozwoju
Chrześcijańska Fundacja Rozwoju Osobistego i Duchowego