Przeczytaj wiadomość na dziś. Aktualna tylko dziś.

Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście.

Agata Skoczylas

O mnie...

10 stycznia 2025

Pokój i Radość!

Popatrzeliśmy już w przeszłość.

Zobaczyliśmy jak bardzo wiele dobrego zdziałaliśmy wspólnie w minionym roku.

Budzi to naszą wiarę, że Duch Święty z mocą działa w naszej Społeczności.

Wierzymy, że Bóg wspierał nasze dobre dzieła, bo bez Niego nic byśmy nie zdziałali, a już na pewno nic dobrego.

Z nadzieją spojrzeliśmy również w przyszłość.

Z głęboką nadzieją wchodzimy w ten nowy rok, ufając, że Bóg nadal będzie nas wspierał i pomagał nam realizować cele i plany zgodne z Jego Wolą.

Czego nam jeszcze brakuje?

Brakuje nam jeszcze tego jednego, najważniejszego.

Mówi o tym Jezus w dzisiejszej Ewangelii.

Jezus powrócił mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy.

On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował.

W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.

Podano Mu księgę proroka Izajasza.

Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane:

Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana.

Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.

Począł więc mówić do nich:

Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście.

A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego.

Ewangelia wg. Świętego Łukasza 4, 14-22

Czego nam jeszcze brakuje?

Wiara z przeszłości i nadzieja na przyszłość, to za mało.

Bo co z tego, że kiedyś w przeszłości, być może jeszcze wczoraj, miałeś wielką wiarę, skoro dziś zwątpiłeś.

Co z tego, że patrzysz z nadzieją, że kiedyś będzie lepiej, jeśli dziś Twoje serce opanowane jest przez lęk i zamartwianie się o jutro.

Jezus mówi nam

Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście.

Jezus zwraca naszą uwagę na to co najważniejsze.

Na dziś.

Co z tego, że miałeś wiarę w przeszłości i nadzieję na przyszłość, skoro dziś nie żyjesz.

Skoro wiara i nadzieja nie dają Ci życia dziś, to stanowczo one nie są wystarczające.

Brakuje Ci jednego.

Czego?

Tego o czym od kilku dni słuchamy w pierwszych czytaniach z Listu Świętego Jana.

Przeczytaj wczorajsze, dzisiejsze i jutrzejsze pierwsze czytanie z dnia.

Słowo to mówi o tym co dziś najważniejsze.

Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga.

Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.

W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu.

W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy.

Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować.

Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.

Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.

My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata.

Jeśli ktoś wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu.

Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.

Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, iż będziemy mieli pełną ufność w dzień sądu, ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie.

W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą.

Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości.

My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował.

Jeśliby ktoś mówił: <<Miłuję Boga>>, a brata swego nienawidził, jest kłamcą, albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.

Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.

Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał.

Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie.

Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.

A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?

Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i <Ducha >, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo <Duch > jest prawdą.

Trzej bowiem dają świadectwo:

Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą.

Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu.

Kto wierzy w Syna Bożego, ten ma w sobie świadectwo Boga; kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, bo nie uwierzył świadectwu, jakie Bóg dał o swoim Synu.

A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu.

Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia.

O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne.

1J 4,7 – 5,13

Jezus poprzez swój Kościół obwołał rok 2025, Świętym Rokiem Jubileuszowym, rokiem wielkiej łaski Pana.

Niech Cię nie uśpi to, że minęło dopiero kilkanaście dni i przed Tobą jeszcze kilkaset dni tego roku.

Bo możesz nie zdążyć się obudzić, kiedy rok przeminie i rozwieje się niczym para.

Dziś spełniają się te Słowa o Miłości, które przeczytałeś i które w głębi swojego serca usłyszałeś.

Bóg jest miłością i Bóg jest wiecznym dziś.

Wczoraj już minęło i nigdy już do mnie nie powróci.

Jutro jest niepewne i dla mnie może w tym życiu nie nadejść.

Liczy się tylko dziś.