Posłuchaj jak Jezus się za nas modli abyśmy z Nim byli jedno.

Pokój i Radość!

 

 

Przez trzy ostatnie dni słuchamy jak Jezus się za nas modli.

 

W Liturgii Słowa Mszy Świętej słuchamy Modlitwy Arcykapłańskiej Jezusa z 17 rozdziału Ewangelii Jana.

 

To mój ulubiony fragment i najbardziej umiłowane Słowo Boga z całego Pisma Świętego.

 

W czasie Ostatniej Wieczerzy, tuż przed wydaniem się za nas na krzyż, cierpienie i śmierć.

 

Jezus dla nas wszystkich, dla całej Społeczności Kościoła modli się o to, co najważniejsze.

 

O to abyśmy osobiście poznali jedynego prawdziwego Boga i byli z Nim jedno.

 

Abyśmy stanowili jedno z Bogiem jak Jezus stanowi jedno ze swoim Ojcem.

 

A to jest życie wieczne.

 

Życie wieczne to osobiście znać i być jedno z Bogiem Ojcem przez Jezusa w Duchu Świętym.

 

 

Głęboko wierzę, że dzięki tej modlitwie Jezusa, już w tą sobotę osobiście spotykamy się w naszej Społeczności w Krakowie.

 

Spotykamy się, aby poznawać siebie nawzajem jeszcze lepiej i mocniej oraz osobiście jeszcze głębiej poznawać Boga.

 

Spotykamy się, aby budować między nami i Bogiem jedność.

 

Abyśmy wszyscy stanowili jedno jak Jezus stanowi jedno z Ojcem.

 

Może brzmi to górnolotnie, lecz ja tylko te słowa powtarzam.

 

To powiedział Jezus,

 

a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:

 

Ojcze, nadeszła godzina.

 

Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś.

 

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

 

Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania.

 

A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.

 

Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata.

 

Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje.

 

Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie.

 

Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.

 

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi.

 

Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą.

 

Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie.

 

Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.

 

Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.

 

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.

 

Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

 

Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.

 

Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

 

Uświęć ich w prawdzie.

 

Słowo Twoje jest prawdą.

 

Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.

 

A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

 

Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie;

 

aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.

 

I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno <stanowimy>.

 

Ja w nich, a Ty we Mnie!

 

Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.

 

Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.

 

Ojcze sprawiedliwy!

 

Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał.

 

Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.

 

Ewangelia Jana (J 17)

 

 

Z wielką radością i nadzieją w sercu czekam na nasze sobotnie spotkanie.

 

Wierzę, że w tym wyjątkowym czasie, kiedy odbywa się nasze spotkanie, dzień przed Zesłaniem Ducha Świętego.

 

Nie tylko na obecnych na spotkaniu, lecz na całą naszą Społeczność zstąpi Duch Święty, Duch Jedności i obdarzy nas wszystkich swoimi obfitymi darami, charyzmatami i łaskami.

 

Jeśli nie możesz być z nami w Krakowie osobiście, połącz się z nami duchowo.

 

W modlitwie prosząc abyśmy wszyscy stanowili jedno.

 

Jeśli nie możesz być w Krakowie to tym bardziej gorąco zapraszam Cię już w poniedziałek na nasze wieczorne spotkanie online.

 

Może to nie będzie to samo co spotkanie osobiste na żywo.

 

Jednak wierzę, że słowo świadectw, którymi podzielimy się po spotkaniu w Krakowie umocnią nas wszystkich.

 

Słowa świadectwa zbudują naszą jedność niezależnie od fizycznej odległości jaka nas dzieli.

 

Słowa Boga i naszego świadectwa zbudują naszą Społeczność na Skale.

 

 

---

 

 

W sobotę 7 czerwca o godzinie 9:00 w kaplicy Domus Mater w Krakowie zostanie odprawiona Msza Święta rozpoczynająca nasze spotkanie, w intencji całej naszej Społeczności BOGActwa Rozwoju o Boże błogosławieństwo i pełnienie Woli Boga w codzienności.

 

Na tej Eucharystii w sposób szczególny polecać będę również wszystkie prośby, które zapiszecie w skrzynce intencji w naszej Strefie BOGActwa Rozwoju.

 

Niezależnie od miejsca, w którym będziesz w tym czasie.

Zachęcam Cię do duchowego włączenia się w naszą wspólną modlitwę.

 

 

 

 

Tu gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga,

Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech Bóg uzdrawia Ciebie oraz czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu.

 

 

Pokój Tobie!

Arek