Nigdy wcześniej nie miałam tak obfitego natchnienia
przy zgłębianiu Słowa Bożego.

Agata Skoczylas

O mnie...

11 czerwca 2024

Pokój i Radość!

„Nigdy wcześniej nie miałam tak obfitego natchnienia przy zgłębianiu Słowa Bożego.

Jestem przekonana, że Bóg działał na tym spotkaniu z wielką mocą.

Wyjeżdżam po wielokroć umocniona.

Wspaniale jest móc być sobą i dostawać wsparcie na drodze rozwoju.”

Ania

Dzielę się z Tobą pierwszą krótką refleksją sobotniego spotkania naszej Społeczności BOGActwa Rozwoju w Krakowie.

Ania, pisała te słowa na kilka minut przed zakończeniem spotkania.

Są to więc słowa płynące na gorąco wprost z głębi jej serca.

Tym bardziej dziękuję Ani, jak również wszystkim uczestnikom za tak umacniające spotkanie.

Dziękuję za poruszające osobiste refleksje po medytacji nad Słowem Boga.

Potwierdzam w pełni, że tak obfitych i głębokich, osobistych refleksji często się nie słyszy.

Mam również dokładnie takie samo przekonanie jak Ania.

Atmosfera była pełna przyjaźni, otwartości i zrozumienia, tak że każdy na spotkaniu mógł być prawdziwie w pełni sobą.

Dzięki czemu każdy mógł podzielić się swoimi osobistymi natchnieniami i na swojej drodze rozwoju otrzymać wsparcie jakiego potrzebował.

Wiem, że półtoragodzinne spotkanie online nie będzie miało tej samej obfitości co całodzienne spotkanie osobiste.

Jednak każde wspólne spotkanie ze Słowem Boga ma wielką moc wspierać i umacniać na drodze rozwoju.

Dlatego już dziś zapraszam Cię na nasze ostatnie przed wakacjami spotkanie online.

Spotkanie rozpoczniemy w najbliższy poniedziałek 17 czerwca o godzinie 20:00.

Wczoraj wieczorem na rozważaniu Pisma Świętego, Słowo poprowadziło mnie do 17 rozdziału Ewangelii Jana.

To jest dalszy opis Ostatniej Wieczerzy, którego fragment z przypowieścią o krzewie winnym rozważaliśmy podczas naszego spotkania w Krakowie.

Jezus w tej swojej modlitwie Arcykapłańskiej modli się i prosi za swoich uczniów.

Wierzę i ufam głęboko, że to jest modlitwa również za nas, nie tylko uczestników spotkania.

Jezus prosi w tej modlitwie za każdego z nas.

Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata.

Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje.

Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie.

Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.

Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi.

Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą.

Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.

Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni.

Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.

Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą.

Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem.

A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.

J 17, 6-19

Niech Bóg Ojciec przez to dozna chwały,

że Ty staniesz się osobistym uczniem Jezusa

i owoc obfity przyniesiesz.

(por. J 15, 8)