Jezus szuka

 

Pokój i Radość!

 

 

Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? 

 

Łk 15, 4

 

 

Kogo obrazem jest ta zaginiona owca, a kogo ten, który idzie za nią i szuka, aż ją znajdzie?

 

Odpowiedź na to pytanie nie jest zbyt skomplikowana.

 

Zaginiona owca to obraz zagubionego człowieka.

 

Ten, który idzie za tym zaginionym człowiekiem i szuka dotąd, aż go znajdzie jest Jezus.

 

Co robi człowiek w tej przypowieści?

 

Jedynie co robi, to gubi się.

 

Nie ma w tej przypowieści mowy o jego jakimkolwiek działaniu, aktywności, jakimkolwiek ruchu w stronę powrotu.

 

Czy chociażby chęci tego człowieka, żeby się odnaleźć, czy nawet potrzeby bycia odnalezionym.

 

Cała inicjatywa, dynamika i działanie w tej przypowieści są po stronie Jezusa.

 

 

 

Zobaczmy zatem jak jest w tej drugiej przypowieści?

 

Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?  

 

Łk 15, 8

 

 

Dokładnie tak samo.

 

Cała inicjatywa do odnalezienia, cała dynamika szukania i działanie są po stronie tej kobiety.

 

Zagubiona drachma nie robi nic, żeby dać się odnaleźć.

 

Trudno jednak oczekiwać od monety jakiejś aktywności i działania.

 

W końcu to nieożywiona materia, martwy kawałek metalu, nie spodziewajmy się od niej zbyt wiele.

 

Jeżeli owca, żywe stworzenie nie robi nic, żeby się odnaleźć, ani nawet aby dać się odnaleźć.

 

To nie spodziewajmy się, że martwy przedmiot coś zrobi, wykaże jakąś inicjatywę.

 

 

W takim razie, jak myślisz?

 

Czego symbolem jest ta zagubiona drachma?

 

Kogo obrazem jest ta kobieta, która jej szuka?

 

 

 

 

Kładę Ci na serce te pytania, bo odpowiedź na nie jest kluczem, który otworzy przed Tobą głębsze zrozumienie tej przypowieści.

 

Napisz mi jaka jest Twoja odpowiedź.

 

Jeszcze lepiej zrobisz jak podzielisz się swoimi odpowiedziami z innymi uczestnikami naszych RE(ko)LACJI w naszej Strefie BOGActwa Rozwoju.

 

To bardzo pomoże nam wszystkim jeszcze mocniej zagłębić się w to Słowo i odkryć głębszy sens tej przypowieści.

 

 

 

 

Tam gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga tam Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech ta obietnica Boga spełnia się w Twoim życiu każdego dnia.

 

Niech Cię Bóg uzdrawia na duszy i ciele, niech czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu, niech otwiera Twoje oczy i serce na znaki.

 

Pokój Tobie!

Arek