Dwóch Szymonów

Pokój i Radość!

 

 

I odpowiedziawszy Szymon rzekł

 

Przemek na naszym spotkaniu podzielił się bardzo ciekawą i oryginalną myślą do tego zdania w jej dosłownej greckiej formie.

 

Dopiero po zakończeniu spotkania doszło do mnie jak głęboka jest to refleksja.

 

Przemek zobaczył tu jakby dwóch Szymonów.

 

Nie zacytuję dosłownie, jednak chodzi o sens wypowiedzi, którą tak zapamiętałem.

 

Jeden, który wprost odpowiada Jezusowi, a drugi zanim odpowie to zaczyna wątpić i kombinować.

 

Tak też możemy odczytać te dwa zdania jakie w odpowiedzi Szymon wypowiada.

 

Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy.

 

Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci.

 

Jeden patrzy na swoje doświadczenia z minionej nocy.

 

Na bezowocny trud i znój swojej pracy.

 

Drugi słyszy Słowo Jezusa i to Słowo staje się dla niego wyznacznikiem jego decyzji i działania.

 

Pierwszy widzi same braki i trudności.

 

Drugi słyszy Słowo Jezusa i na to Słowo odpowiada wprost.

 

Odpowiada nie tylko słowem, lecz również konkretnym działaniem.

 

Jaka jest między nimi różnica?

 

To właśnie przyszło do mnie już po zakończeniu spotkania.

 

 

W Szymonie, tak jak i w każdym człowieku, we mnie i w Tobie również.

 

W każdym z nas, toczy się nieustannie walka starego i nowego człowieka.

 

Czytamy o tym między innymi w Liście do Efezjan (Ef 4, 17-24)

 

 

To zatem mówię i zaklinam się na Pana, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, z ich próżnym myśleniem,

 

umysłem pogrążeni w mroku, obcy dla życia Bożego, na skutek tkwiącej w nich niewiedzy, na skutek zatwardziałości serca.

 

Oni to, doprowadziwszy siebie do nieczułości [sumienia], oddali się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste.

 

Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa.

 

Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie,

 

że – co się tyczy poprzedniego sposobu życia –

 

trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz,

 

odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec się w człowieka nowego,

 

stworzonego na obraz Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.

 

 

Kiedy rodzi się w Tobie ten nowy człowiek?

 

Jak pokonać w sobie i porzucić tego starego człowieka?

 

 

Do tych dwóch dzisiejszych pytań, które daję Ci do rozważenia.

 

Odpowiedzi na nie, pomogą Ci wejść w głąb i odkryć prawdę kryjącą się w głębi Twojego serca.

 

Przypomnę Ci jeszcze zadanie i wyzwanie, jakie przed Tobą postawiłem wczoraj.

 

Napisz mi w odpowiedzi.

 

Co Ci najbardziej przeszkadza w słuchaniu Słowa i z jakimi przeszkodami mierzysz się, aby odpowiedzieć na Słowo Boga?

 

Gdyby umknął Ci wczorajszy list, to gorąco Cię zachęcam do jego przeczytania.

 

Wielkimi krokami zbliża się Wielki Post, a wyzwanie z wczorajszego listu będzie dla Ciebie dobrym przygotowaniem do tego szczególnego czasu.

 

 

 

 

Tu gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga,

Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech Bóg uzdrawia Ciebie oraz czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu.

 

 

Pokój Tobie!

Arek