Adwentowe REkoLACJE 

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.

Raduj się!

 

 

Nie potrafię znaleźć jednego słowa na podsumowanie wczorajszego spotkania naszej Społeczności BOGA w ramach naszych Adwentowych REkoLACJI.

 

Pierwsza godzina dzielenia się i słuchania Słowa oraz poruszających świadectw minęła bardzo szybko, a druga wręcz błyskawicznie.

 

Na długo zostaną w moim sercu te historie.

 

A niektóre zdania zapamiętam na całe życie.

 

Na przykład słowa Eli.

 

Modlitwa zmienia bieg historii.

 

Dziś rano po przebudzeniu zacząłem rozważać i zastanawiać się.

 

W jaki sposób modlitwa zmienia bieg historii?

 

Przede wszystkim w taki sam sposób w jaki może zmienić bieg historii mojego życia takie spotkanie jakie mieliśmy wczoraj.

 

Modlitwa, szczególnie ta głęboka, kontemplacyjna, o której mówiła Ela.

 

Taka modlitwa to moje osobiste spotkanie z Bogiem w głębi mojego serca.

 

Taka modlitwa prowadzi do pogłębiania bliskich relacji z Bogiem, aż do zjednoczenia.

 

Jak również takie spotkania, do których zapraszamy Boga.

 

Kiedy Boga stawiamy na pierwszym miejscu, w centrum takiego spotkania.

 

To takie spotkania również prowadzą do pogłębiania osobistych relacji z Bogiem.

 

 

Wtedy dzieje się to o czym mówiła Ela.

 

To spotkanie z żywym Bogiem zmienia moje myślenie, zmienia moje decyzje, zmienia moje działania.

 

Dzieje się to, co Słowo Boga w Nowym Testamencie nazywa metanoją.

 

Z języka greckiego tłumaczone najczęściej jako nawrócenie, czyli zmiana myślenia, postępowania.

 

To zmienia bieg historii mojego życia.

 

To zmienia mnie samego.

 

 

Zadaję również drugie ważne pytanie.

 

Zrodziło się ono we mnie po połączeniu dwóch zdań.

 

Jedno wypowiedziała Ania, drugie Agata.

 

Czy w drugim człowieku bardziej widzę Boga czy nadchodzący problem?

 

 

A Ty, jeśli byłeś z nami na wczorajszym spotkaniu, co zapamiętasz na długo?

 

Co najbardziej poruszyło Twoje serce?

 

Co i jak zmieniło Twoje myślenie?

 

Napisz mi proszę i podziel się ze mną, a jak wyrazisz zgodę to podzielę się Twoimi refleksami z innymi.

 

 

Nie potrafię znaleźć jednego słowa na podsumowanie wczorajszego spotkania, dlatego niech podsumowaniem będą te dwa Słowa.

 

 

Pierwsze Słowo z wczorajszej Ewangelii i przypowieści o zagubionej owcy.

 

Kilka osób do tych Słów Jezusa wczoraj nawiązało.

 

 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

 

„Jak wam się zdaje?

 

Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich:

 

czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała?

 

A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam:

 

cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

 

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych”.

 

Mt 18, 12-14

 

 

Z jednej strony jesteśmy jak te zagubiona owca, którą Jezus jak Dobry Pasterz nieustannie szuka, odnajduje i przynosi z powrotem do Ojca.

 

A radość z tego ponownego spotkania jest przeogromna.

 

Z drugiej strony, Ola opowiedziała swoją historię jak Bóg przez Nią trafił do tej jednej małej owieczki.

 

Druga Ola zauważyła, że Bóg nie szczędził żadnych środków i zorganizował całe wielkie wydarzenie, aby przez Olę dotrzeć do tej jednej zagubionej owieczki.

 

Drugie Słowo Boga, które dobrze podsumowuje nasze spotkanie, czyli centralne wydarzenie Adwentowych REkoLACJI.

 

To Psalm 23, o którym również kilka osób wspomniało wprost lub pośrednio.

 

 

Psalm. Dawidowy.

 

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.

 

Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.

 

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, przywraca mi życie.

 

Prowadzi mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.

 

Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.

 

Twój kij i Twoja laska dodają mi otuchy.

 

Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników;

 

namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity.

 

Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia

 

i zamieszkam w domu Pańskim na długie dni.

 

Psalm 23

 

 

Kiedy stawiam Boga na pierwszym miejscu.

 

Kiedy Jezus jest przed wszystkim innym w moim życiu.

 

Kiedy Pan jest moim pasterzem, a ja codziennie idę za nim.

 

To każdego dnia wypełniają się Słowa tego Psalmu i zmienia się bieg historii mojego życia.

 

Nie brakuje mi niczego.

 

W obfitości daje mi to wszystko co jest mi potrzebne na każdy dzień.

 

Wylewa na mnie swoją łaskę, błogosławi i obdarza pokojem.

 

Nawet jak upadnę, pobłądzę, zagubię się w ciemnej dolinie.

 

Odnajduje mnie i jest ze mną.

 

Wyprowadza mnie ponownie na właściwą ścieżkę prowadzącą wprost do domu Boga.

 

Abym zamieszkał w Jego Królestwie Niebieskim na wieczność.

 

 

---

 

 

347 dzień z 365 dni naszego wspólnego czytania Pisma Świętego w 2023 roku  

 

 

(5)  Teraz zaś idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: „Dokąd idziesz?”

 

(6)  Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce.

 

(7)  Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście.

 

Bo jeżeli nie odejdę, Paraklet nie przyjdzie do was.

 

A jeżeli odejdę, to poślę Go do was.

 

(8)  On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie.

 

(9)  O grzechu - bo nie wierzą we Mnie; (10)  o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; (11)  wreszcie o sądzie - bo władca tego świata został osądzony.

 

(12)  Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie.

 

(13)  Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy.

 

Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.

 

(14)  On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

 

(15)  Wszystko, co ma Ojciec, jest moje.

 

Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.

 

Ewangelia Jana 16, 5-15

 

 

Apokalipsa św. Jana 13

 

1 Księga Machabejska 6

 

Księga Zachariasza 9

 

 

 

Tam gdzie jest z odwagą i śmiałością głoszone Słowo Boga tam Bóg uzdrawia, czyni wielkie dzieła, znaki i cuda.

(por. Dz 4, 29-31)

 

Niech ta obietnica Boga spełnia się w Twoim życiu każdego dnia.

 

Niech Cię Bóg uzdrawia na duszy i ciele, niech czyni wielkie dzieła i cuda w Twoim życiu, niech otwiera Twoje oczy i serce na znaki.

 

Pokój Tobie!

Kasiarki

 

czyli Kasia i Arek towarzyszący Ci w Twojej codziennej drodze pogłębiania osobistych relacji z Bogiem