Czy miłujesz Mnie?

Pokój i Radość!

 

 

Tylko Bóg jest wieczny i nieskończony.

 

Wszystko pozostałe jest ograniczone i ma swój koniec.

 

W Piśmie Świętym opisane są dwa cudowne połowy ryb.

 

Pierwszy związany z tym słynnym zdaniem Jezusa:

 

Wypłyń na głębię.

 

Kończy się ono powołaniem przez Jezusa pierwszych uczniów.

 

Od tego wydarzenia uczniowie, z Szymonem Piotrem na czele, idą za Jezusem i towarzyszą Mu każdego dnia.

 

Drugi cudowny połów ryb opisuje Jan, uczeń, którego Jezus bardzo umiłował, w ostatnim rozdziale swojej Ewangelii.

 

Drugi cudowny połów ryb kończy się bardzo osobistym spotkaniem Piotra z Jezusem.

 

Ich niezwykle piękną rozmową o tym, co w życiu najważniejsze, o Miłości.

 

Ale nie o jakimś zwykłym zauroczeniu, zakochaniu w ograniczonym ludzkim wymiarze.

 

Nie o tej ludzkiej, przyziemnej miłości, która się kiedyś skończy.

 

Jezus rozmawia z Piotrem o tym najwyższym stopniu Miłości.

 

O niekończącej się Miłości w doskonałym Boskim wymiarze.

 

Świadczy o tym trzykrotne powtórzone przez Jezusa pytanie o Miłość.

 

Spotkanie i rozmowa kończą się drugim powołaniem Piotra.

 

Jezus ponownie mówi do Piotra:

 

Pójdź za Mną!

 

 

Czym dla Szymona Piotra był ten czas między pierwszym cudownym połowem ryb i pierwszym jego powołaniem, a tym drugim cudownym połowem ryb i drugim powołaniem?

 

Co się wydarzyło w głębi serca Piotra, między tym jak usłyszał to pierwsze wezwanie Jezusa

 

Wypłyń na głębię!

 

a tym ostatnim zdaniem powołania

 

Pójdź za Mną!?

 

 

O tym porozmawiamy na naszym poniedziałkowym spotkaniu online.

 

Szymon Piotr z racji na jego i moje drugie imie, jest moim szczególnym patronem.

 

Wielokrotnie odnajduję się w jego historii i doświadczeniach.

 

Czasem w jego wzlotach, ale jeszcze bardziej w jego słabościach, upadkach i zapieraniu się Jezusa.

 

O kilku wydarzeniach z mojej historii opowiem w poniedziałek w krótkim świadectwie.

 

 

Przyjdziesz w poniedziałek, 6 stycznia o godzinie 20:00 do nas na nasze spotkanie online?

 

 

Przeczytaj ostatni rozdział Ewangelii według Jana, umiłowanego ucznia Jezusa.

 

To, że Ewangelia się kończy nie znaczy, że historia Miłości się kończy.

 

Odpowiedź na wezwanie i powołanie Jezusa.

 

Pójście za Jezusem i wytrwanie do końca w tej drodze.

 

W końcu zjednoczenie z Jezusem w Miłości gwarantuje nieskończone życie wieczne.

 

 

 

Potem znowu ukazał się Jezus nad Jeziorem Tyberiadzkim.

 

A ukazał się w ten sposób:

 

Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.

 

Szymon Piotr powiedział do nich:

 

Idę łowić ryby.

 

Odpowiedzieli mu:

 

Idziemy i my z tobą.

 

Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.

 

A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu.

 

Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.

 

A Jezus rzekł do nich:

 

Dzieci, macie coś do jedzenia?

 

Odpowiedzieli Mu: Nie.

 

On rzekł do nich:

 

Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie.

 

Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.

 

Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował:

 

To jest Pan!

 

Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora.

 

Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami.

 

Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.

 

A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb.

 

Rzekł do nich Jezus:

 

Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście.

 

Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech.

 

A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się.

 

Rzekł do nich Jezus:

 

Chodźcie, posilcie się!

 

Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś?, bo wiedzieli, że to jest Pan.

 

A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.

 

To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

 

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra:

 

Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?

 

Odpowiedział Mu:

 

Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham.

 

Rzekł do niego:

 

Paś baranki moje.

 

I znowu, po raz drugi, powiedział do niego:

 

Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?

 

Odparł Mu:

 

Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham.

 

Rzekł do niego:

 

Paś owce moje.

 

Powiedział mu po raz trzeci:

 

Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?

 

Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział:

 

Czy kochasz Mnie?

 

I rzekł do Niego:

 

Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham.

 

Rzekł do niego Jezus:

 

Paś owce moje.

 

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci:

 

Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś.

 

Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz.

 

To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga.

 

A wypowiedziawszy to, rzekł do niego:

 

Pójdź za Mną!

 

Piotr, obróciwszy się, zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział:

 

Panie, któż jest ten, który Cię zdradzi?

 

Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa:

 

Panie, a co z tym będzie?

 

Odpowiedział mu Jezus:

 

Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, to cóż tobie do tego?

 

Ty pójdź za Mną!

 

Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze.

 

Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz:

 

Jeśli Ja chcę, aby pozostał, aż przyjdę, to cóż tobie do tego?

 

Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach, i on je opisał.

 

A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.

 

Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać.

 

Ewangelia Jana Rozdział 21